De eerste dag profiteerden van het nog steeds redelijke mooie weer door de berg boven het kamp te beklimmen. Op zich niet zo vreselijk hoge klim (circa 400 meter, van circa 1450 naar circa 1850 meter), maar toch behoorlijk zwaar omdat we zigzaggend een steile helling moesten beklimmen. En uiteraard zijn er in de wildernis geen paden. Op een gegeven moment moesten we dan ook achter elkaar gaan lopen om te vermijden dat de stenen die af en toe loskwamen bij het lopen niet een ander groepslid zouden verwonden.

Op de top. Links: een goudzoeker heeft begin jaren '70 van de 20ste eeuw dit gebied geclaimd, waarbij grenspalen heeft neergezet. (Bij het meer lagen nog resten van zijn uitrusting. Hij moet teleurgesteld zijn vertrokken.) Rechts: de groep geniet van het uitzicht. Onder: de Coastal Mountains hebben (anders dan de meer westelijk gelegen Rocky Mountains) een vulkanische oorsprong. Dit is vermoedelijk een oude krater.

Het uitzicht is fabuleus. En (behoudens bovengenoemde grenspaal) geen teken van menselijke interventie!

Angelique vindt dat ze haar zonnebril moet afzetten voor de foto, maar wil dan haar ogen wel eens sluiten voor de zon.

 

En dan zie we wild. Een tweetal Kariboes, op grote afstand. Onder een foto gemaakt met het equivalent van een 400 mm. kleinbeeld lens, rechts uitvergrotingen. Knap van Anthonie dat hij het beest ontdekte.

Aan de andere kant van de berg is het uitzicht weer anders.

Angelique daalt af.

 
 

Nogmaals weet Anthonie Kariboes te ontdekken. Onder overzicht (equivalent 400 mm kleinbeeld), overig uitvergroting, rechtsonder softwarematig opgeblazen.
Foto van Anthonie (waarvoor dank), softwarematig 2 maal vergroot. Het gewei van de tweede Cariboe is duidelijk te zien (dat is het voordeel van een 280 mm kleinbeeldequivalent tegenover 200mm van mijn camera).	Nog twee foto's van Anthonie (waarvoor dank), wederom met digitale zoom (is softwarematige tweemaal vergroot).

Onder: ook bij het afdalen blijven we genieten van het uitzicht. Rechtsonder: Anthonie en Martine. Anthonie is absoluut de recordhouder met betrekking tot het ontdekken van dieren als we onze gids Sonia buiten beschouwing laten, hij ontdekte beide keren de Kariboes.

Linksonder en middenonder (met dank aan Anthonie): we lopen over een sneeuwveld (middenonder detail). Rechtsonder (met dank aan Jaap en Ellen): Gentiaan.

Een dier wat we relatief veel hebben gezien is de Grouse. Rechtsboven: Anthonie staat aan de andere kant van de vogel en neemt vanaf daar een foto. Linksboven: de foto die Anthonie nam (met dank).
 
 

Linksonder: terwijl enkele mensen op de grond naar een plantje kijken, kijkt de rest met verrekijkers om zich heen. Niet alleen om te kijken of ze dieren zien, maar ook om het landschap des beter te zien. Rechtsonder: het laatste stuk lopen we langs een beekje.

Toen we terug kwamen werden we geconfronteerd met een "tent emergency". Gedurende de dag was het harder gaan waaien en de grote muskietentent maakte aanstalten er van door te gaan. Deze is daarom gelijk ingehaald. Later is de tent nog wel opnieuw opgezet, maar dan met ingekorte stokken. Ook de tenten van Sonia (de gids) en Robert hadden veel last van de wind. Deze eenpersoons (officieel tweepersoons) tenten konden minder goed tegen de wind dan onze tweepersoons (officieel vierpersoonstenten). Bovendien stonden ze niet goed vast, al is daar snel verandering in gebracht.
 

Vorige

Index

Volgende