Mocht u zelf ooit een beer zien, houdt er dan wel rekening mee dat deze viervoeter altijd sneller is dan u ooit zult zijn. Reken op ruim 50 kilometer per uur. Als u te voet bent, probeer dan ontmoetingen op korte afstand te vermijden. Overigens, als het echt gevaarlijk wordt, sluit men gebieden af. Niet voor de beren, wel voor de mensen. Zo was het pad dieper het park in (waar de andere Nature Trek groep had willen wandelen) afgesloten. Rangers (parkwachters) hadden er ruim een maand eerder 8 beren gezien. Toen ze een paar weken later keken of de kust weer veilig was, zagen ze er zelfs 12.

Ten slotte: geef een beer nooit te eten. Men zegt in Canada "A fed beer is a dead beer" (Een gevoederde beer is een dode beer). De beer zal mensen koppelen aan hun voedsel en gaat veelal steeds agressiever op zoek naar menselijk voedsel. Men heeft wel geprobeerd dit op te lossen door de beer een paar honderd kilometer verderop uit te zetten, maar meestal komen ze gewoon terug. Uiteindelijk wordt de beer te gevaarlijk voor de mensen en wordt afgeschoten.

En dan nu: de foto's. Te beginnen met de beste.

Detail: kop moeder

Detail: jong

 
 
 
 

Afscheid van moeder beer: ze poseert nog even keurig tussen de bloemen!

 

De tweede beer zagen we 's morgen vroeg (rond half 10) vanuit de auto op weg naar de wandeling.

 

En dan heeft de beer jeuk

Nog enkele foto's van de beer gemaakt door anderen. N.B. Ik de kleuren zijn helaas wat kunstmatig, er is om diverse redenen wat misgegaan, en het lukte me niet dit volledig te herstellen. Foto direct hieronder, links: met dank aan Jaap en Ellen, overige foto's: met dank aan Anthonie.

De tweede beer... (wederom met dank aan Anthonie)

Ten slotte, nog even in herrinering: hoe herkennen we een Grizzly? Er zijn verschillende kenmerken die een Zwarte beer niet heeft (dit zijn weer eigen foto's).

De vorm van de kop: "dished" met korte oren.

De "bult" in de nek.

De klauwen.

 

Terug naar eerste echte ontmoeting met een beer

Terug naar tweede echte ontmoeting met een beer