Opnieuw een schitterende dag. We gaan dus weer een flink eind kayakken. Onze bestemming zijn de hete bronnen die ongeveer 16 kilometer ten zuiden van ons kamp liggen. Gelukkig is de kayak van Jaap en Ellen door Sonia gerepareerd, zodat zijn weer gewoon mee kunnen varen. Onze bestemming is de Hot Springs, een hete bron zo'n 16 kilometer ten zuiden van ons basiskamp. Dan kunnen we eens een keer een bad nemen, want bad noch douche is in de wildernis beschikbaar. Onder de hele groep bij de pauze. Staand van links naar rechts: Angelique, Jaap, Ellen, Wil, Marijke, Anthonie, Martine, Maarten en Creg. Zittend: Sonia en Robert.

Linksonder: tijdens de dezelfde (uiterst links van achteren Robert, en dan Sonia, Marijke, Wil, Ellen, Jaap, Anthonie en Angelique - met dank aan Martine voor de foto). Rechtsonder: ik bereid de groepsfoto voor, te nemen met de zelfontspanner (Ellen, dank voor de foto!).

Angelique en ik in de boot. Met onze caps tegen de zon. En nog te warm gekleed.

Creg	Sonia
Jaap en Ellen	Wil en Marijke,
Anthonie (met hengel) en Martine	En daar ligt de hele groep.

Een Bald Eagle (Amerikaanse zeearend) in volle vlucht.

We zien ook een jonge Bald Eagle in een boom. Rechts een uitvergroting.

Onderweg komen we ook zeehonden tegen.

En dan komen we aan bij de Hot Springs. Twee houten gebouwtjes. We lopen eerst naar het bovenste gebouwtje, maar daar wacht ons een teleurstelling. Een vorige gebruiker heeft de warmwatertoevoer naar de Tobbe afgesloten. Gelukkig is dat in het onderste gebouwtje anders. En het water is inderdaad warm. Zeg maar gerust heet. Met zijn  alle in de Tobbe.

Linksonder: een zeenaald. Rechtsonder: afscheid van de Hot Springs. Boven: mijn voornaamste uitzicht, Angelique met haar paddel.

Het landschap is majestueus.

Omdat we de voorgaande avond veel last van onze buren hebben gehad en deze geen aanstalten lijken te maken om te vertrekken, verplaatsen wij ons kamp maar. Bij aankomst verdeelt Sonia de kampeerplaatsen. Als andere deze afslaan, nemen wij de enige goede plek in het bos. Pas daarna realiseren de groep zich echt dat het water nog opkomt. Jaap en Ellen kiezen er voor om alsnog in het bos te komen staan, de andere kiezen voor een plekje op het strand. Langzaam komt het water op. Zenuwpees als ik ben (daarom heb ik voor het bos gekozen), vrees ik op een gegeven moment voor de tent van Robert en ga ik maar eens polshoogte nemen. Dat blijkt verstandig: het water hoeft op dat moment nog maar 3 centimeter te stijgen om zijn tent (met slaapzak en videocamera) te doorweken. Snel zetten we de tent hoger. Als Robert later op de avond naar zijn tent loopt, staat het water op de oude plek tot kniehoogte!

Orchideeën in het bos waar wij kamperen. Linksboven: onze tent (voor) en die van Jaap en  Ellen (achter) tussen de bomen. Rechtsboven: de kampplaats vanaf de tent van Wil en Marijke (beide foto's met dank aan Wil en Marijke).

Boven: kort na aankomst. Onder: zelfde foto, maar dan later op de avond.

.

Robert zijn tent, vlak voordat deze is verzet. Op de voorgrond Sonia, die als altijd de kortste weg neemt: dwars door het water. (Met dank aan Anthonie en Martine voor de foto.)	Robert bij zijn tent, nadat we deze hebben verzet (de boom rechtsonder is dezelfde als die linksonder op de linker foto.
Wil bij zijn tent, op een klein stukje strand (met dank aan Anthonie en Martine voor de foto).	Ik help Sonia bij het opzetten van haar tent op een stukje rots dat maar net groot genoeg is (met dank aan Anthonie en Martine voor de foto).
De tenst van Anthonie en Martine bij hoog water. Let op de boomstronk vooraan, die was gebruikt om de tenst vast te zetten, maar nu drijft (met dank aan Anthonie en Martine voor de foto).	De kayaks dobberen aan touwen op het water terwijl de zon in de zee zakt

 

Vorige

Index

Volgende